Ako šetate Tašmajdanskim parkom, posebno od Madere prema crkvi Svetog Marka, znajte da su taj prostor nama živima ustupili mrtvi – velikani, heroji i gromade – koji su baš tu bili sahranjeni na starom beogradskom groblju.
Kada je Opština beogradska, početkom prošlog veka, naprečac odlučila da tu napravi park u kome će nova pokolenja uživati (hvala im na tome) nastala je opšta jurnjava rodbine, prijatelja i raznih organizacija da kosti svojih najmilijih spasu i prenesu kojekuda, kako se ko od njih snašao. Mnogi naučnici, junaci i rodoljubi, sa tog starog, završili su na Novom groblju, ali puno humki se i zatrlo.
Ja se sa pijatetom setim naših mislilaca, rodoljuba i trudbenika koji su tu ležali pa evo samo nekolicinu njih da vam i pomenem:
Đura Daničić,
Mihailo N. Ilić, major, vojni pisac i prevodilac, član Srpskog učenog društva kome lično kraljica Natalija poklanja grobnicu u kojoj su bili sahranjeni i njegov otac, rođeni i brat od ujaka, sve heroji i kulturni divovi,
Kosta Hranisavljević, srpski vojnik, načelnik Glavne vojne uprave, državni savetnik koji je svu svoju imovinu zaveštao Gradu Beogradu;
Jovan Anđelković, general;
Joakim Vujić;
Sima Milutinović Sarajlija;
Gligorije Gliša Vozarević;
Vukašin Radišić, profesor i književnik;
Isidor Stojanović, profesor istorije;
Đoka Vlajković;
Nasta i Ilija Čarapić, supruga i sin Vase Čarapića;
Stojan Simić;
Vasa Garašanin;
Ilija Kolarac;
Milica Stojadinović – Srpkinja;
Stevan Vladislav Kaćanski;
Jovan Stejić;
Janko Šafarik;
Kosta Branković, profesor;
Đorđe Zagla, junak i buljubaša;
Topal-Đorđe Petrović, buljubaša kod Hajduk Veljka;
Dimitrije Barjaktarović;
Konda Bimbaša, junak;
Sima Nešić, Ivko Prokić i ostali branioci Beograda iz 1862;
Braća Radovanović (Mihailo, Milan, Aleksa), apostoli naše nauke;
Dr Karlo Beloni, prvi načelnik srpskog vojnog saniteta;
Vladimir Vujić, profesor;
Dr Emerik Lindermajer, lekar, pokretač prvih vojnih bolnica u Srbiji;
Adam Vranešević, oficir, prekaljeni ratnik itd.
