Preminula je 20. maja 1882. godine, sa željom na usnama da celokupno svoje imanje, koje je unela kao miraz u brak, ali i ušteđevinu i ostalu zaostavštinu ostavi Srpskom narodnom pozorištu u svom gradu – Senti. Imala je samo 29 godina.
Od velike tuge za njom, nakon tri meseca, umire i njen suprug, koji par dana pred smrt, kod tamošnjeg beležnika, ostavlja oporuku u kojoj je ženino i njegovo imanje (oko 200 jutara zemlje), kuću i okućnicu u Senti, kao i celokupnu ušteđevinu zaveštao u fondaciju:
„Đene Brankovačkog i Ide Brankovačke rođene Vujić” i to za potrebe:
Srpskog narodnog pozorišta u Senti, sećanskim salašima da se podigne srpska osnovna veroispovedna škola u kojoj bi učitelj imao besplatan stan sa vrtom i platu od 500 forinti, sećanske crkvene opštine, dve stipendije najboljim studentima ekonomije, a jedna stipendija učeniku bravarskog zanata itd.
Ida Branovačka rođena Vujić (1853-1882)
Đena Branovački (1841-1882)
