Alimpije Bogić je 1863. godine bio pisar vračarskog sreza. Taj srez je obuhvatao veliku površinu, kao danas od Vračara do Makiša, Železnika, Lipovice, Avale, Boleča, Vinče i nazad. Tada je pisar Bogić dobio zadatak da obiđe sva ta mesta i napravi popis svega što zatekne na terenu.
Nakon nekoliko meseci tumaranja po tim brdima i poljanama Alimpije se vratio sa tako detaljnim spiskom da su ga nadležni odmah nagradili sa 25 dukata i taj rad – pod naslovom „Opis vračarskog sreza”, kao prvi takav dokument u Srbiji koji je imao čak 800 imena raznih naselja, sela, zaseoka, brda, livada, izvora vode i slično – štampali u Glasniku društva srpske slovesnosti.
Npr. Banjicu je opisao kao selo u Posavlju, ispod kragujevačkog puta u jednom potoku više Topčidera na jedan sat od Beograda. Mesto gde su bile kuće iznosi 30 dana oranja (1 dan oranja = 4000m2, to znači 12 hektara). U tom selu je bilo 30 kuća slabe građe, sa 28 poreskih glava. „Muškijeh 63 i ženskijeh 73, pripadaju Jajinačkoj opštini; selo spada u nuriju manastira Rakovica, a u narodnoj vojsci u Belopotočku četu; školi pak ni jednoj ne pripada, niti ima kakvog pismenog čoveka, a mehanu ima u svom ataru…”
Itd. do svih detalja i sitnica. Uživao sam u Alimpijevom topografskom rečniku.
