Jedna od najudaljenijih kafana od centra Beograda bila je „Siberija”, a nalazila se na mestu današnje zgrade Opštine Zvezdara u Bulevaru Kralja Aleksandra. Kada je 1892. godine pušten u rad tramvajski saobraćaj, preko puta pomenute kafane sagrađen je depo (okretnica i garaža za tramvaje).
Oko depoa prvo su se naseljavali radnici zaposleni u tramvajskom saobraćaju, a kasnije i ostali Beograđani skromnijeg materijalnog statusa. Taj deo Beograda je prvobitno nazvan po reči đeram (Smederevski đeram – put za Smederevo) koja je označavala rampu na putu, jer se baš na tom mestu (danas pijaca Đeram) nalazila trošarina (neka vrsta naplatne rampe gde je država uzimala porez i takse od trgovaca).
Nakon Prvog svetskog rata stanovnici Đerma su bili pripadnici različitih društvenih slojeva – načelnici u penziji, ruski generali, abadžije, novosadski fotografi, ali i piljari iz Tetova. Kuće su u tom kraju uglavnom bile male i od slabog materijala, a pored trgovina nanizanih duž Smederevskog puta, kao i fabrike obuće „Boston” (danas prodavnica Novi dom), svako veče održavan je korzo.
Saobraćajnu vezu Đerma sa centrom grada držala je tramvajska pruga Terazije – Đeram, puštena u rad 1912. godine, a mnoge tamošnje kafane, te vesela atmosfera u njima, privlačile su veći broj beogradskih boema i ostalih gostiju, pa se zbog toga i govorilo: „Đeram bije Terazije”.
